De omgeving kan nog zo roerig zijn.
Hoe is het om van binnen stil te zijn?

Met je eigen gedachtes observerend,
zodat je van ze loskomt.
En ruimte ontstaat.

Ruimte waarbinnen zoveel meer moois ontstaat.
Als je die gedachtes nu eens niet gelooft, niet tegenhoudt,
maar vrijlaat.

De omgeving kan nog zo stil zijn.
Hoe is het om van binnen daarmee congruent te zijn?

Los van je gedachtes,
observeer je de ruimte die ontstaat.
De ruimte waarin niets zeker is of vaststaat.

Als je die drang naar zekerheid nu eens niet tegenhoudt,
en je aan onzekerheid stevig vasthoudt.