Leven en werken vanuit je hart, is geen geplaveid pad. Er is evengoed een politiek spel aan de hand. Dit keer niet op de werkvloer, maar tussen hoofd en hart.

Het hoofd schreeuwt wat af. De zachte stem van het hart, hoort alleen degene die luisteren wil. Dat zachte geluid, speelt op de achtergrond. Je kunt je erop afstemmen. Erop intunen om de luide stem van het hoofd te dempen.

Als je het hart dan eindelijk hoort, ben je misschien nog steeds niet overtuigd. Het doet namelijk niets zoals het hoort. Daardoor raak je het spoor ogenschijnlijk kwijt.

Maar niets is minder waar dan dat. Juist het hoofd vol onware gedachtes zorgt daarvoor. Die laten je afdwalen en van het pad afraken. Ook al lijkt het vaak niet zo.

Meer en meer ontdek je het verschil. Hoe het hoofd druk in de weer is en je hart zo kalm. Hoe het hoofd te weinig ruimte ervaart en het hart die ruimte is.