Persoonlijke transformatie en de uitdagingen die je tegen kunt komen
Soms is persoonlijke transformatie zo zwart. Zo gitszwart. Donker. Diep. Schaduw. Rauw. Maar er is altijd iets om jezelf voor te erkennen. Te waarderen. Al was het maar dat je bent blijven ademen. Dat klinkt basaal. Maar in werkelijkheid is het de adem waarin het leven zich daadwerkelijk bevindt. Dat zit niet in het volgend moment. En ook niet in de momenten die zijn geweest. Ademen is meer het leven beleven, dan al die keren dat je op vakantie bent geweest.
Gewoon ademen
‘Gewoon blijven ademen’ is niet altijd zo gewoon. Er zullen tijden zijn waarin je je adem inhoudt, omdat het leven zoveel spanning met zich meebrengt. Of je ervaart momenten die je zo laten schrikken, verbazen, ontroeren of juist versteld doen staan, dat je er een grote teug voor nodig hebt, om ervan bij te komen. Ademen is leven.
Vertrouwen in jezelf
Aan een persoonlijk transformatieproces lijkt soms geen eind aan te komen. De golfbeweging en het niet- chronologisch en non-lineair verloop ervan doet je steeds weer geloven dat je het ergste nu wel hebt gehad. En dan blijkt al gauw dat je het mis had. Maar dat is geen enkele reden om vertrouwen in jezelf op te geven.
Ontspannen is goud
Transformatie kent zoveel lagen. Zoveel levels. Zoveel dieptes. Zoveel hoogtes. Zoveel zwart, zoveel goud en een schakering van regenboogkleuren die die twee verbinden. Telkens beloof je jezelf dat het vast gauw beter wordt. Om die belofte aan jezelf vervolgens steeds weer te moeten breken. De enige belofte die je misschien het best kunt doen, is de belofte dat je niet meer streeft naar een einde. Het is de beste manier, en ook een uitdagende, om transformatie zo ontspannen mogelijk te ondergaan. En laat je adem je daarbij helpen.