Terug naar de essentie. Terug naar wat werkelijk belangrijk voor je is. Dat was je al van plan, maar het kwam er maar niet van. Het leven snelt zich voort en je plan voor de toekomst komt tussendoor. Binnen vier muren, heb je eindelijk ruimte om over je toekomst na te denken. Maar dat wat essentieel is, bedenk je niet. Je toekomstplan klopt pas als je je hart hoort en volgt.
Prioriteit
Dat leven vanuit je hart, dat komt nog wel. Misschien morgen. Misschien nooit. Op je wensenlijst staat het in ieder geval bovenaan. Eerste prioriteit is de wens van een ander. Die van jou komt op de tweede plaats. Daarvoor word je door je omgeving tenslotte gewaardeerd. Niets is je teveel. Zo komt ieders wens van de grond, behalve die van jou. Die lijdt verlies. Het geeft niet, dat komt nog wel. Of niet.
Geluksgevoel
Het lijkt makkelijker voor je om in hoog tempo mee te draaien, jezelf zo weinig mogelijk af te vragen en je beste been voor te blijven zetten, dan jezelf prioriteit te geven. Elke dag opnieuw en meer en meer en nog een beetje meer, want met minder neem je geen genoegen meer. Je successen zijn de maatstaf voor je geluksgevoel. Ze duren net zo lang als dat jij ervan genieten kunt. Meestal is dat niet zo lang.
Zekerheid
Je doorzettingsvermogen houdt het niet vol. Succes maakt plaats voor leegte en zelftwijfel, want het is zelden genoeg en goed genoeg voor jou en je omgeving. Dat knaagt en voelt tegelijkertijd vreemd vertrouwd. Ach, het brengt tenminste duidelijkheid, zekerheid en wat houvast. Je vertelt jezelf dat dit nu eenmaal is hoe het er in het leven aan toegaat.
Toekomst
Terug naar de essentie. Naar wat werkelijk voor jou ertoe doet. Dat vergt van jou de actie om stil te staan. Geen quarantaine die dat voor je doet. De thuisblijver kan zich verstoppen in alle kamers, vluchten naar de riante tuin en rondjes rennen binnen de beperkingen van het brein. Maar wie zichzelf rust gunt, beweegt vanuit het hart. En ontdekt een toekomst die het hart al lang op het oog had.