Misschien heb je er ooit ingezeten. Of gaat dat op een dag nog eens komen. Wie weet zit je er middenin. We krijgen allemaal wel één of meerdere periodes in het leven waarin we vastlopen. Maar de vraag is of dat echt zo is. Want vaak werpen juist deze periodes hun vruchten af. Soms is dat niet meteen zichtbaar, maar wel voelbaar. Na zo’n periode van stilstand leef je vanuit een nieuwe plek.
Die nieuwe plek is de ‘beloning’ voor al het harde werken dat transformeren is. Een persoonlijk transformatieproces is vooral steeds meer uit de overleefstand komen. Dat gebeurt niet zomaar. En ook niet van de één op de andere dag. Soms zijn de shifts zo klein, dat je denkt dat er niets gebeurt. Maar er komt een moment dat je er niet meer omheen kunt. Dan hebben al die kleine verschuivingen bij elkaar gezorgd voor een flinke sprong voorwaarts.
Die vooruitgang voel je. Want wat er eigenlijk gebeurt, is dat je steeds meer shift van de overleefstand naar de leefstand. In de leefstand ben je meer ontspannen. Je merkt dat je bij dezelfde oude gedachtes niet meer dezelfde (fysieke) reactie hebt. Je slaat minder gauw op tilt. Voelt je kalmer en zekerder. Er is meer zelfvertrouwen en vertrouwen in het verloop van het leven. De scherpe kantjes zijn er vanaf. De hoge pieken zijn lager. De diepe dalen zijn wat korter en minder donker. Je voelt zelfs meer in de breedte én in de diepte. Je hebt makkelijker lief, geniet meer en ervaart meer plezier. En bovenal waardeer je jezelf en anderen meer.
En vooral dat laatste helpt je om in kalmer water terecht te komen. Het is de meest gezonde plek om aan het leven deel te nemen. En het is ook meteen een belangrijke aanwijzing als je op zoek bent naar antwoorden. Als je ervan overtuigd bent dat je jezelf moet veranderen en repareren. Want daarmee zeg je indirect dat er iets mis met je is en dat komt niet overeen met zelfwaardering. Maar hoe kun je dan wél jezelf veranderen als je ergens op stukloopt? Het is een hardnekkige misvatting om te denken dat we iets moeten veranderen. Succesvolle verandering is geen daad, maar een gevolg. En treedt in veel gevallen vanzelf op als je O.K. bent met jezelf en de situatie. En dat lukt alleen door (zelf)acceptatie.